در کنار تمامی مزیتهای گفته شده، نیلینگ میتواند معایبی نیز داشته باشد که مهمترین آنها به شرح زیر هستند:
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *
از روشهای پایدارسازی دائم میتوان به اجرای شمعهای درجا، دیوار دیافراگمی و سپرکوبی اشاره کرد.
اگر چاهکهای حفاری شده بتوانند بدون نیاز به اقدامات ویزه هنگام نصب میخها و تزریق دوغاب به مدت چند ساعت پایدار باقی بمانند، این امر مطلوب است و نیاز به اقدامات ویژه نیست، اما اگر شرایط خاک به گونهای باشد که سه مورد گفته شده تحت اثر منفی قرار بگیرند، باید با استفاده از روش حفاری با مته توخالی و با استفاده از غلافهای موقت در سرتاسر طول چاهک حفاری را انجام داد.
وجود موانع شهری میتواند محدودیتهایی را بر طول، محل و شیب نیلینگ آن اعمال کند.
تاثیر خاکبرداری مرحله به مرحله بر روی مکانیزم رفتاری سیستم نیلینگ
پایین بودن ریسک اجرا و خطرات آن در مقایسه با روشهای دیگر مانند انکراژ
توزیع فشار جانبی خاک بر روی دیوار سیستم میخ گذاری خاک و نیروی کششی سر میخ
برترین مرجع آموزش ساختمان سازی و دفترفنی کشور زیر نظر مهندس علی چمن لاله
اگر میخها در تراز پایینتر از سطح ایستابی قرار گیرند، باید آب زیرزمینی تاثیر منفی روی مواردی مانند دیواره گودبرداری یا سینه کار، مقاومت چسبندگی میان دوغاب و خاک محصورکننده آن، یکپارچگی و پایداری سیستم نیلینگ (مانند خودن شدن میخها) نداشته باشد.
در این روش میخها به وسیله پیش تنیده شدن، به صورت بالقوه، فعال هستند و میتوانند بدون اینکه توده خاک جابجا شود، از فروریزی گود جلوگیری نمایند.
ازجمله نتایج استفاده از سیستم های ابزاردقیق جهت پایش و رفتارسنجی می توان به موارد ذیل اشاره نمود:
پس از انجام حفاری چاهکها، برای افزایش پیوستگی بین خاک و میلگرد (یا کابل)، لازم است دوغاب را تزریق کنیم تا بهطور کامل اطراف میلگردها را فرا گرفته و از خوردگی میلگرد جلوگیری نماید.
بيش از يک دهه تجربه در ارائه خدمات نوين مهندسي ژئوتکنيک و بهسازي خاک همچون: